راهیان نور

هوالصبور

السلام علیک یااباصالح

کاش دستهایم رامیگرفتی وباخودت می بردی من باآن سرزمین حرف داشتم

باکانال کمیل باخاک فکه من باجزیره ی مجنون حرف داشتم باهورالعظیم بادهلاویه باشهیدعلم الهدی من باخروش وحشی اروندباخاک خونین شلمچه حرف داشتم من باطلایه باخاک جبهه من بانیزارها من بایادمانهای شهداحرف داشتم بایدسالهاپیش دستم رامیگرفتی می بردی تاجزیره ی مجنون شاعرم کند

تاقدمهایم محکمترشوند.کاش انوقتهامرامی بردی تامن حرفهای پدر رامیفهمیدم

من چیزی ازآن سرزمین نمیدانم اگرحرف بزنم کوتاهی کرده ام اماآنان که عشق راانکارمیکنند آنانکه کربلاراباورندارند انان که جنگ راخودخواسته میدانند انانکه هنوزنمیدانندزیباترین جای این خاک کجاست بروندسفر راهیان نور بروندمعراج شهداکه حسن ختام این سفرمی شود...ببخش که نمی شودبنویسم ببخش که نمیتوانم بنویسم ببخش که در روزمره گیهای زندگی گمت کردم...ببخش

+ نوشته شده در یکشنبه بیست و یکم اسفند ۱۴۰۱ ساعت 20:23 توسط مجنون  |